Przejdź do treści
Strona główna » Blog » Pomiar Powierzchni Użytkowej Lokalu Mieszkalnego Lub Domu Jednorodzinnego

Pomiar Powierzchni Użytkowej Lokalu Mieszkalnego Lub Domu Jednorodzinnego

    Pomiar Powierzchni Lokalu Mieszkalnego

    Zakup Nieruchomości Od Dewelopera

    Art. 57.8.1a. W przypadku zawiadomienia o zakończeniu budowy lub złożenia wniosku o udzielenie pozwolenia na użytkowanie budynku mieszkalnego lub budynku z częścią mieszkalną, w oświadczeniu, o którym mowa w ust. 1 pkt 2 lit. a, zamieszcza się informację o dokonaniu pomiarów powierzchni użytkowej budynku i poszczególnych lokali mieszkalnych, w sposób zgodny z przepisami rozporządzenia, o którym mowa w art. 34 ust. 6 pkt 1.

    Art. 34 ust. 6. Minister właściwy do spraw budownictwa, planowania i zagospodarowania przestrzennego oraz mieszkalnictwa określi, w drodze rozporządzenia:
    1) szczegółowy zakres i formę projektu budowlanego, uwzględniając zawartość projektu budowlanego w celu zapewnienia czytelności danych;

    § 12. Powierzchnie budynku określa się zgodnie z zasadami zawartymi w Polskiej Normie dotyczącej określania i obliczania wskaźników powierzchniowych i kubaturowych wymienionej w załączniku do rozporządzenia, uwzględniając przepisy § 14 pkt 4 lit. a oraz § 20 ust. 1 pkt 4 lit. b.

    § 14. Część opisowa projektu zagospodarowania działki lub terenu zawiera:

    4) zestawienie:
    a) powierzchni zabudowy projektowanych i istniejących obiektów budowlanych, przy czym powierzchnię zabudowy budynku pomniejsza się o powierzchnię części zewnętrznych budynku, takich jak: tarasy naziemne i podparte słupami, gzymsy oraz balkony,

    § 20. 1. Część opisowa projektu architektoniczno-budowlanego zawiera:

    4) charakterystyczne parametry obiektu budowlanego, w szczególności:

    a) kubaturę,
    b) zestawienie powierzchni, przy czym:
    powierzchnię użytkową budynku pomniejsza się o powierzchnię: przekroju poziomego wszystkich wewnętrznych przegród budowlanych, przejść i otworów w tych przegrodach, przejść w przegrodach zewnętrznych, balkonów, tarasów, loggii, schodów wewnętrznych i podestów w lokalach mieszkalnych wielopoziomowych, nieużytkowych poddaszy,
    – powierzchnię użytkową budynku powiększa się o powierzchnię: antresol, ogrodów zimowych oraz wbudowanych, ściennych szaf, schowków i garderób,
    – przy określaniu powierzchni użytkowej powierzchnię pomieszczeń lub ich części o wysokości w świetle równej lub większej od 2,20 m zalicza się do obliczeń w 100%, o wysokości równej lub większej od 1,40 m, lecz mniejszej od 2,20 m – w 50%, natomiast o wysokości mniejszej od 1,40 m pomija się całkowicie,
    – przy określaniu zestawienia powierzchni użytkowej lokali mieszkalnych przez lokal mieszkalny należy rozumieć wydzielone trwałymi ścianami w obrębie budynku pomieszczenie lub zespół pomieszczeń przeznaczonych na stały pobyt ludzi, które wraz z pomieszczeniami pomocniczymi służą zaspokajaniu ich potrzeb mieszkaniowych,

    Norma PN-ISO 9836:2015-12 Właściwości użytkowe w budownictwie - Określanie i obliczanie wskaźników powierzchniowych i kubaturowych

    Powierzchnia użytkowa

    Powierzchnia użytkowa jest powierzchnią ograniczoną przez elementy zamykające w postaci przegród budowlanych wewnętrznych i zewnętrznych, która odpowiada celom zgodnym z przeznaczeniem i funkcją budynku. Jest ona obliczana dla dla budynku w stanie wykończonym, na poziomie posadzki, wliczając listwy przypodłogowe, progi, cokoły itp. Do powierzchni nie wlicza się powierzchni przejść drzwiowych, otworów okiennych, wnęk i nisz w przegrodach budowlanych.

    Powierzchnia Zabudowy

    Powierzchnia zabudowy to powierzchnia terenu zajęta przez budynek w stanie wykończonym.

    Powierzchnia zabudowy jest wyznaczana przez rzut wymiarów zewnętrznych budynku na powierzchnię terenu.

    Do powierzchni zabudowy nie wlicza się powierzchni:

    • elementów budynku ani ich części nie wystających ponad powierzchnię terenu,
    • elementów drugorzędnych budynku, np. schodów zewnętrznych, ramp i pochylni zewnętrznych, daszków, markiz, okapów dachowych, oświetlenia zewnętrznego,
    • zewnętrznych obiektów pomocniczych, np. szklarni i przybudówek.

    Powierzchnia całkowita

    Powierzchnia całkowita budynku to suma powierzchni całkowitych wszystkich kondygnacji budynku. Jako kondygnacja mogą być traktowane kondygnacje znajdujące się całkowicie lub częściowo poniżej poziomu terenu, kondygnacje powyżej poziomu terenu, poddasza, tarasy, w tym tarasy na dachach, oraz kondygnacje techniczne lub kondygnacje magazynowe (patrz rysunek 1).

    Rozróżnia się powierzchnie kondygnacji:

    • zamknięte ze wszystkich stron stałymi przegrodami budowlanymi, i przykryte,
    • nie zamknięte ze wszystkich stron stałymi przegrodami budowlanymi do ich pełnej wysokości, lecz przykryte, na przykład loggie,
    • ograniczone innymi elementami budowlanymi (np. balustradami, osłonami zabezpieczającymi, poręczami), lecz nie przykryte, np. balkony.

    Powierzchnia wewnętrzna

    Powierzchnia wewnętrzna to powierzchnia całkowita zmniejszona o powierzchnię zajętą przez ściany zewnętrzne. W powierzchnię wewnętrzną wlicza się powierzchnie zajętą przez przegrody wewnętrzne.

    Powierzchnia konstrukcji

    Powierzchnia konstrukcji to cześć powierzchni całkowitej (mierzona na rzucie, na poziomie posadzki), jest to powierzchnia zajęta przez elementy zamykające (np. ściany konstrukcyjne zewnętrzne i wewnętrzne) oraz powierzchnia słupów, pionów wentylacyjnych, kominów, ścian działowych itp., a także inne powierzchnie niedostępne.  Jest ona obliczana dla dla budynku w stanie wykończonym, na poziomie posadzki, nie licząc listew przypodłogowych, progów, cokołów itp. Do powierzchni konstrukcji wlicza się także powierzchnię przejść drzwiowych, wnęk i nisz w stałych przegrodach budowlanych.